Połowa sukcesu w adaptacji dziecka do przedszkola to przekonanie rodziców, że przedszkole jest najlepszym środowiskiem stymulującym rozwój malucha.
Zanim się spotkamy:
1. Bardzo ważne jest, abyście nauczyli dziecko samodzielnego wykonywania jak największej liczby czynności, na przykład samodzielnego jedzenia, zakładania bucików, spodni, kurteczki, sygnalizowania potrzeb. Bardziej samodzielne dzieci zwykle przeżywają mniej lęków, bo nie są tak zależne od innych, oraz widzą, że sobie radzą w sytuacjach, gdy inne dzieci muszą prosić o pomoc.
2. Adaptacja do przedszkola przebiegnie łatwiej, jeśli maluch jest odpowiednio przygotowany do jedzenia; mycia rąk, buzi i ubierania się.
3. Powiedzcie dziecku, że wiecie, jak trudne jest rozstawanie się z bliskimi, zróbcie to jednak w taki sposób, by wyrazić zrozumienie i akceptację dla jego uczuć, a nie przesadne współczucie.
4. Możecie również zaaranżować spotkania lub zaprosić do domu inne dziecko, które chodzi do tego samego przedszkola. W ten sposób wasza pociecha może poczuć się mniej samotna, gdy zostanie bez was.
5. Czytajcie książeczki o pójściu do przedszkola, opowiadajcie o przedszkolu, może o Waszych przedszkolnych wspomnieniach? 🙂
6. Musicie przygotować się na to, że dziecko teraz będzie bardziej zmęczone i rozdrażnione. Nie oznacza to jednak, że jest mu w przedszkolu źle, tylko, że nie przyzwyczaiło się jeszcze do nowej sytuacji. W przedszkolu jest też bardziej gwarno, więcej zadań i dużo ruchu 🙂
7. Nie uginajcie się pod presją płaczu i krzyku dziecka. Raczej zapewniajcie je stale, że jesteście przekonani, że wszystko będzie dobrze.
8. Skupcie się na pozytywach, które mogą spotkać dziecko w przedszkolu (np. mówiąc “Słyszałam, że w tym tygodniu idziecie na wycieczkę do parku szukać jesieni!”, „ Kubuś na Ciebie czeka”), a nie negatywach (“Nikt cię tam nie będzie bił!”, “Może wcale nie będziesz tak tęsknił?, ” Nie martw się, czas szybko upłynie”…) unikajcie negatywnych komunikatów.
9. Kiedy wychodzicie z przedszkola pocałujcie swoje dziecko, przytulcie je na moment i radośnie powiedzcie: baw się dobrze – do zobaczenia! Żadnych smutnych min i łez 😉
10. Nie przedłużajcie rozstania i nie wracajcie parę razy – to bardzo utrudnia dziecku rozstanie. Nie znikajcie też bez pożegnania – to ułatwia sprawę tylko wam, nie dziecku.
11. Nigdy nie wyśmiewajcie lęków dziecka przed rozstaniem; nie gańcie też, ani nie karzcie dziecka za nie.
12. Warto przed początkiem września poszukać odpowiedzi na własne ukryte pytania i wątpliwości. Jeśli rodzic ma dużo obaw związanych z pójściem malucha do przedszkola, z pewnością dziecko to czuje i jest mu dużo trudniej zaakceptować nową sytuację. Jeśli rodzic ma poczucie, że dziecku będzie źle, albo sam czuje, że nie jest w stanie się rozstać ze swoim dzieckiem, to maluch przeżywa to o wiele bardziej. Natomiast gdy rodzice czują, że dziecko poszło do przedszkola w rozwojowo dobrej dla niego porze, że wybrali odpowiednie przedszkole – taką postawą pomagają dziecku – czuje się ono pewniej i jest mu łatwiej przekroczyć próg przedszkola. Rodzic powinien również pamiętać, że dziecko będzie w nowej grupie społecznej – znacznie większej niż znana mu wspólnota domowników. Warto więc ćwiczyć z nim aktywne słuchanie, zachęcać do podejmowania w domu obowiązków na miarę jego możliwości i wspierać rozwój jego samodzielności.
Do zobaczenia 🙂