O zaburzeniach integracji sensorycznej (SI – ang. sensory integration) mówi się w Polsce od lat 90. ubiegłego wieku (na świecie od lat 60.). Chodzi o zachodzący w układzie nerwowym proces organizacji wrażeń zmysłowych (wzrokowych, słuchowych, dotykowych, pochodzących z ruchu i grawitacji, węchowych, smakowych), które docierają do człowieka. Pozwala on prawidłowo odbierać i interpretować bodźce zmysłowe, dzięki czemu umożliwia nam reagowanie adekwatne do sytuacji (odpowiedź ruchowa, jak też myślowa). Zaburzenia SI mają wpływ na uczenie się, zachowanie i rozwój społeczno-emocjonalny dziecka. Problemy nie znikną same, a z czasem mogą się nasilić albo przyjąć inną formę. Większość zaburzeń może wyeliminować lub zminimalizować dobrze prowadzona terapia, dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie problemu, co gwarantuje wiedza i umiejętności naszego Zespołu.